Ubezpieczenie samochodu osobowego w księdze podatkowej.

Na mocy art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o pdof nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej, jeśli samochód ten jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Może on więc w kosztach podatkowych ujmować tylko 75% wydatków na używanie firmowego samochodu osobowego (np. na paliwo, części zamienne, wymianę oleju itp.), jeżeli jest on wykorzystywany jednocześnie do celów działalności gospodarczej i celów prywatnych.

Istotne jest, że limit 75% wydatków nie odnosi się do kosztów ubezpieczenia samochodu osobowego. W przypadku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązuje jednak inne ograniczenie wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o pdof. W świetle tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Należy podkreślić, że ograniczenie to przyjmuje się wyłącznie w przypadku ubezpieczeń dobrowolnych, np. AC, gdzie podstawą ubezpieczenia jest wartość samochodu osobowego. Natomiast nie ma ono zastosowania do ubezpieczenia OC czy NNW, które rozliczane są w kosztach podatkowych i ujmowane w księdze w całości. Potwierdzają to organy podatkowe. Przykładem jest odpowiedź Ministerstwa Finansów z dnia 11 stycznia 2019 r. udzielona naszemu Wydawnictwu czy interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 15 maja 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.192.2019.1.JKT.

Jeśli koszty uzyskania przychodów są ewidencjonowane w księdze metodą uproszczoną określoną w art. 22 ust. 4 ustawy o pdof. W metodzie tej koszty podatkowe są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Przy czym za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania kosztu (art. 22 ust. 6b ustawy o pdof).

Oznacza to, że  wartość składki na ubezpieczenie AC (limitowaną lub nie) oraz składki OC i NNW samochodu osobowego stanowiącego środek trwały powinni ująć w księdze za październik 2019 r. pod datą wystawienia polisy.